เสียงร่ำไห้จากคนต่างจังหวัดที่ภูเก็ต ทำไมถึงต้องการกลับบ้าน “ไม่มีงาน ไม่มีเงิน อยู่ต่ออาจอดตาย”

เสียงร่ำไห้! ของคนต่างจังหวัด ทำไมต่างก็ต้องการกลับบ้านหลังโควิด-19 ระบาด เหตุผลสำคัญ ไม่มีงาน ไม่มีเงิน หลายคนต้องเช่าบ้าน ถ้าอยู่ต่ออาจจะต้องอดตาย ขอกลับไปตั้งหลักเก็บเงินก้อนสุดท้าย

คนต่างจังหวัดที่ทำงานอยู่ในจังหวัดภูเก็ต ต้องการจะเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัด หลังไวรัสโควิด-19 ระบาดหนัก ส่งผลให้กิจการต่างๆ ต้องปิดตัวลง คนจำนวนมากต้องตกงาน ไม่มีรายได้ ถูกกักตัวอยู่ภายในเกาะภูเก็ตมาตั้งแต่วันที่ 30 มี.ค.ที่ผ่านมา ไม่สามารถข้ามเขตตำบลไม่ไหนมาไหนได้ตั้งแต่วันที่ 13 -30 เม.ย.ที่ผ่านมา เมื่อไม่มีงาน ทำไม่มีรายได้ ไม่มีเงินสำหรับค่าใช้จ่ายจิปาถะที่เกิดขึ้นทุกวัน ทุกคนหวังว่าจะเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัดเพื่อลดภาระค่าใช้จ่าย ไปอยู่บ้าน ตั้งหลัก แล้วค่อยกลับมาภูเก็ต เมื่อภูเก็ตกลับสร้างรายได้ให้แกาทุกคนได้อีกครั้ง
ข้อมูลคนต่างจังหวัดที่ลงทะเบียนกลับบ้านกับทางจังหวัดภูเก็ต มีกว่า 40,000 คน ทุกคนหวังจะได้กลับบ้านตามที่จังหวัดกำหนด เก็บของ เก็บสมบัติ คืนห้องเช่า เตรียมตัว เตรียมใจกลับบ้าน หวังว่าวันที่ 1 พ.ค.ที่ผ่านมา จะได้เดินทางกลับบ้าน บางคนมารอตั้งแต่เวลา 05.00 น.ที่ด่านเปิดให้รถ-คนออกไปได้ คนที่ได้เดินทางออกจากภูเก็ตถึงบ้านอย่างมีความสุข ได้รับการต้อนรับจากจังหวัดปลายทาง ได้พบกับคนในครอบครัว อยู่กันพร้อมหน้า และกักตัวเองอยู่บ้านตามมาตรการควบคุมการแพร่ระบาดไวรัสโควิด-19 จำนวน 14 วัน

แต่บางคนไม่ได้เป็นเช่นนั้น แผนการเดินทางกลับบ้านต้องสะดุด เมื่อจังหวัดภูเก็ต ประกาศปิดการปล่อยให้คนต่างจังหวัดกลับบ้านในช่วงบ่ายวานนี้ (1 พ.ค.) เมื่อจำนวนคนที่ต้องการเดินทางกลับบ้านมีเป็นจำนวนมาก บางจังหวัดออกมาประกาศไม่ให้ผ่านด่าน ไม่รับคนจากภูเก็ตเข้าพื้นที่ ทำให้มีประชาชนจำนวนไม่น้อยได้รับผลกระทบ
จะทำอย่างไรต่อ ในเมื่อได้คืนห้องเช่า เก็บของมาทั้งหมดแล้ว บางคนต้องนอนในจุดที่ทางองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจัดไว้ให้เพื่อออกจากเกาะภูเก็ต บางคนต้องมารอที่ด่านตั้งแต่ช่วงเช้าของวันนี้ เพื่อหวังว่าจะได้ออกจากภูเก็ตกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ไม่สามารถที่จะอยู่ภูเก็ตได้แล้ว หากยังอยู่ต่อคงต้องอดตาย เพราะไม่มีงานให้ทำ จะอาศัยไปรับข้าวแจก รับถุงยังชีพ คงไม่พอประทังชีวิต หนทางเดียว คือ ต้องกลับบ้านให้ได้

นายสมบูรณ์ กันภัย ชาวจังหวัดพิจิตร อาชีพพนักงานโรงแรมที่จังหวัดภูเก็ต กล่าวว่า ตนและครอบครัวต้องการที่จะเดินทางกลับบ้านที่ จ.พิจิตร เนื่องจากขณะนี้ได้รับความเดือดร้อนเป็นอย่างมาก ตนและครอบครัวตกงานเพราะโรงแรมปิด ซึ่งตนงานมานานกว่า 1 เดือน บ้านที่อยู่ก็ต้องเช่า จึงอยากเดินทางกลับบ้านเพราะตอนนี้ลำบากมากค่าเช่าบ้านไม่มีจ่ายจนต้องบอกเลิกเช่า และเก็บข้าวของทั้งหมดจ้างรถให้มาส่งที่ด่านตรวจภูเก็ต และเหมารถจากพิจิตรให้มารับกลับบ้านโดยนัดรับกันที่บริเวณด่านท่าฉัตรไชย
แต่ถ้าตนและครอบครัวไม่สามารถเดินทางออกจากจังหวัดภูเก็ตได้ก็คงไม่สามารถกลับไปพักที่บ้านเช่าได้แล้วเพราะบอกเลิกเช่าไปแล้ว ถ้าไม่ได้ออกจากจังหวัดภูเก็ตก็คงต้องนอนที่ด่าน ตนอยากกลับบ้านเพื่อไปตั้งหลักก่อนที่กลับมาสู้ใหม่ ถึงตอนนี้ทุกคนลำบากมากจะให้ออกไปรับของบริจาคทุกวันก็ไม่ไหว จึงเก็บเงินก้อนสุดท้ายที่มีอยู่เหมารถเพื่อเดินทางกลับบ้าน จึงอยากขอร้องทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องขอให้ช่วยเหลือให้ได้กลับบ้านด้วย

ขณะที่นางทิพย์ ชาวจังหวัดพิจิตร ซึ่งเดินทางมากับครอบครัว จำนวน 9 คน เพื่อยื่นเอกสารขอเดินทางกลับบ้านที่พิจิตร กล่าวว่า ตนเดินทางมาที่ด่านตั้งแต่เมื่อวาน (1 พ.ค.) แต่เมื่อมาถึงด่านไม่ปล่อยให้คนออกแล้ว จึงจอดรถนอนกันที่บริเวณด่าน เพื่อรอเผื่อจะได้ออกเดินทางกลับบ้าน ซึ่งตนและครอบครัวลำบากมาก มีคนท้อง 2 คน มีเด็ก มีสัตว์เลี้ยง แต่ตอนนี้จะให้อยู่ที่จังหวัดภูเก็ตก็อยู่ไม่ได้เพราะไม่มีเงินจ่ายทั้งค่าเช่าบ้าน ค่ากินอยู่ กลับไปบ้างยังพอมีอะไรให้ทำอย่างน้อยบ้านก็ไม่ต้องเช่า กลับไปอยู่บ้านเอง ซึ่งพวกตนพร้อมที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของทางจังหวัดปลายทางโดยเฉพาะการกักตัว 14 วัน
แต่ตอนนี้พวกตนเดือดร้อน ต้องการกลับบ้าน อยู่ต่อไปก็มีแต่จะแย่ลง แม้ว่าทางหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในจังหวัดภูเก็ตจะดูแลเป็นอย่างดี แต่ก็ช่วยได้ในระดับหนึ่ง จึงอยากกลับไปตั้งหลัก เพื่อที่จะได้มีเรี่ยวแรงกลับมาต่อสู้ต่อไป

ด้าน น.ส.เสาวรส เบนหลี ชาวจังหวัดยะลา กล่าวด้วยน้ำตาคลอเบ้า ว่า ตอนนี้ต้องการที่จะเดินทางกลับบ้าน โดยตนและสามีเดินทางมาที่ด่านตรวจท่าฉัตรไชยตั้งแต่ช่วงหัวรุ่ง เพื่อที่จะขอเดินทางกลับบ้าน ซึ่งก็ได้ขนของออกจากห้องที่เช่าไว้ และขับรถจักรยานยนต์มาเพื่อที่เดินทางกลับไปที่ยะลา ซึ่งนอกจากจะไม่มีเงินพอจะจ่ายค่าห้องแล้ว แม่ที่บ้านก็ไม่สบายซึ่งตอนนี้แม่อยู่บ้านคนเดียว และมีนัดที่จะต้องไปพบหมอ หลังจากที่ต้องตกงานพวกตนก็ต้องการที่จะเดินทางกลับบ้านเพื่อไปดูแลแม่ และกลับไปตั้งหลัก เพื่อวางแผนในการสู้ชีวิตต่อไป

เพราะอยู่ที่ภูเก็ตก็ไม่รู้จะอยู่อย่างไร บ้านก็คืนไปตั้งแต่ เมื่อวาน ถ้าวันนี้ (2 พ.ค.) ตนไม่ได้เดินทางออกไปก็คงต้องนอนที่นี่ เพราะจะให้ไปอยู่ที่อื่นหรือเช่าที่พักก็ไม่มีเงินแล้ว เงินที่เก็บไว้ตอนนี้มีเพียงพอแค่ค่าเดินทางเท่านั้น ซึ่งตนก็ตั้งใจที่จะขับรถจักรยานยนต์กลับไปยะลา พร้อมสัมภาระทั้งหมดที่มีอยู่ในชีวิต ซึ่งพวกตนก็ขนกลับเฉพาะที่จำเป็นเท่านั้น

ขณะที่ครอบครัวชาวจังหวัดตรัง ประมาณ 10 คน ซึ่งต้องมานอนรอริมถนนตั้งแต่เมื่อคืน กล่าวว่า ครอบครัวมี 10 คน รวมทั้งเด็กเล็ก เมื่อวานออกจากบ้านเช่าก็ขับรถมาคิดว่าจะได้เดินทางออก แต่เมื่อมาถึงด่านปิด จะเลี้ยวหัวรถกลับภูเก็ตก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน เพราะบ้านก็บอกเลิกเช่าไปแล้ว ถ้าเช่าต่อก็ต้องเสียเงินอีก จึงเก็บเงินที่มีอยู่ก้อนสุดท้ายไว้เป็นเงินทุนสำหรับการใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน การที่เราได้กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัว จะทำให้เราประหยัดค่าใช้จ่ายได้จำนวนมากโดยเฉพาะเรื่องค่าเช่าบ้าน หลังจากที่ได้กลับบ้านก็ค่อยคิดกันต่อว่าจะทำอย่างไร แต่ ณ ต้องนี้พวกตนเดือดร้อนมากอยู่ต่อไปก็มีแต่อดตาย งานก็ไม่ได้ทำ เงินก็ไม่มี ลูกก็ยังเล็ก

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก ผู้จัดการออนไลน์