ชาวบ้านใน ต.บางด้วน อ.ปะเหลียน จ.ตรัง คิดทำจาดรูปทรงแปลกๆ ตามยุค Thailand 4.0 เช่น รูปทรงกังหัน รถตุ๊กตุ๊ก หรือหุ่นหนุมาน เพื่อแห่ของกินของใช้ไปถวายแด่พระสงฆ์ เนื่องในงานบุญเดือนสิบ
งานบุญเดือนสิบ หรืองานบุญสารทเดือนสิบของชาวตรัง จะเรียกหมรับว่า “จาด” และมีประเพณีแห่จาด หรือการแห่ของกินของใช้เพื่อไปถวายแด่พระสงฆ์ โดยจัดใส่ภาชนะตกแต่งเรียกว่า “สำรับ” หรือ “หมรับ” และถือเป็นหัวใจของงานบุญเดือนสิบ ทั้งนี้ จาดจะเป็นรูปทรงจำลองศาลาที่มีหลังคา และฐานจะปิดรอบด้วยไม้ครึ่งหนึ่ง เพื่อให้สามารถใส่ข้าวสาร อาหารแห้งต่างๆ เช่น กระเทียม หอม ข่า ตะไคร้ ขมิ้น พริกแห้ง เกลือ กะปิ น้ำตาล มะพร้าว มัน กล้วย
นอกจากนี้ ยังใส่ของใช้ และภาชนะต่างๆ เช่น ไม้ขีดไฟ หม้อ ช้อน ถ้วยชาม ยาสามัญประจำบ้าน ธูปเทียน ที่สำคัญคือ ขนมพื้นบ้านที่มีการทำขึ้นเฉพาะงานบุญสารทเดือนสิบเท่านั้น เช่น ขนมลา ขนมพอง ขนมบ้า ขนมกง (ขนมไข่ปลา) ขนมดีซำ ซึ่งการนำสิ่งของต่างๆ ใส่ไปในจาด ก็เพื่อเป็นเสบียงให้แก่บรรพชน หรือญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว เป็นการอุทิศส่วนกุศลให้บรรพชนได้นำกลับไปใช้สอยในนรกภูมิ หลังจากถูกปล่อยตัวมาอยู่ในเมืองมนุษย์ช่วงเวลาหนึ่ง และต้องถึงเวลากลับไปใช้กรรมตามเดิม
งานบุญเดือนสิบ หรืองานบุญสารทเดือนสิบของชาวตรัง จะเรียกหมรับว่า “จาด” และมีประเพณีแห่จาด หรือการแห่ของกินของใช้เพื่อไปถวายแด่พระสงฆ์ โดยจัดใส่ภาชนะตกแต่งเรียกว่า “สำรับ” หรือ “หมรับ” และถือเป็นหัวใจของงานบุญเดือนสิบ ทั้งนี้ จาดจะเป็นรูปทรงจำลองศาลาที่มีหลังคา และฐานจะปิดรอบด้วยไม้ครึ่งหนึ่ง เพื่อให้สามารถใส่ข้าวสาร อาหารแห้งต่างๆ เช่น กระเทียม หอม ข่า ตะไคร้ ขมิ้น พริกแห้ง เกลือ กะปิ น้ำตาล มะพร้าว มัน กล้วย
นอกจากนี้ ยังใส่ของใช้ และภาชนะต่างๆ เช่น ไม้ขีดไฟ หม้อ ช้อน ถ้วยชาม ยาสามัญประจำบ้าน ธูปเทียน ที่สำคัญคือ ขนมพื้นบ้านที่มีการทำขึ้นเฉพาะงานบุญสารทเดือนสิบเท่านั้น เช่น ขนมลา ขนมพอง ขนมบ้า ขนมกง (ขนมไข่ปลา) ขนมดีซำ ซึ่งการนำสิ่งของต่างๆ ใส่ไปในจาด ก็เพื่อเป็นเสบียงให้แก่บรรพชน หรือญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้ว เป็นการอุทิศส่วนกุศลให้บรรพชนได้นำกลับไปใช้สอยในนรกภูมิ หลังจากถูกปล่อยตัวมาอยู่ในเมืองมนุษย์ช่วงเวลาหนึ่ง และต้องถึงเวลากลับไปใช้กรรมตามเดิม
นายชำนาญ ศรีสุด อายุ 42 ปี ครูสอนโรงเรียนเอกชน อยู่บ้านเลขที่ 35/9 หมู่ 1 ต.บางด้วน อ.ปะเหลียน จ.ตรัง กล่าวว่า ตนเองต้องการให้จาดที่นี่มีความแปลก และแตกต่างไปจากรูปทรงศาลา หรือเจดีย์เหมือนทุกปี จึงได้ทำจาดรูปทรงกังหัน ที่มีความสูง 3 เมตร กว้าง 1.5 เมตร โดยใช้ไม้กระดาน ยางในรถยนต์ และเหล็กเส้น เพื่อสื่อถึงการพัดพาสิ่งที่ไม่ดีไม่เป็นมงคลออกจากหมู่บ้าน และชุมชน โดยฝากไปกับตายาย และอีกนัยหนึ่งคือ เสมือนเป็นพัดลมให้แก่ตายาย ทั้งนี้ แล้วแต่จะคิดหรือจินตนาการ แต่ที่เห็นได้คือ สร้างความฮือฮาให้แก่ชาวบ้านที่มาร่วมบุญเป็นอย่างมาก โดยมีจาดรูปทรงต่างๆ เข้าร่วมขบวนแห่ 13 หลังด้วยกัน
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบ
